In de jaren '80 was new-wave muziek erg populair, de opkomst van synthesizers, sequensers, drumcomputers én bands die daar gebruik van maakten werd steeds groter en die spullen werden langzaam aan ook steeds meer betaalbaar.

Helaas beschikten wij (Rene Muller, Wim Meijer en ik) nog niet over die hele dure synthesizers. Onze spullen zoals de Siel Orchestra, de Korg MS-20, de Korg SQ-10, een monofone Yamaha synthesizer, een Roland echo-machine en de TEAC 4 sporen recorder waren voor ons al luxe. Daarbij moesten we inventief te werk gaan om met deze spullen te klinken als al die andere bands.

Inventief waren we zeker. Het tandpasta merk Aqua Fresh schreef een soort van talentenjacht uit, de hoofdprijs was een opname in en professionele geluidsstudio. We stuurden allemaal een nummer in en tot onze stomme verbazing wonnen we de eerste, tweede én derde prijs. 

Op een dag togen we naar platenmaatschappij Ariola in Haarlem. Tim Griek (producer Andre Hazes) was de artist&relations manager gaf aan verbaasd te zijn door de kwaliteit van onze andere demo's die we hadden meegenomen. Omdat hij in eerste instantie een eenvoudige 8-sporen studio in gedachten had schakelde hij al snel, pakte de telefoon en vertelde ons dat we mochten gaan opnemen in de gerenommeerde Artisound studio in Amsterdam. Daar werkte een nog redelijk onbekende producer, Eric van Tijn. Later werd deze erg bekend met zijn werk voor Mai-Tai, Dolly Dots, Kinderen Voor Kinderen en het songfestival.

Het nummer Did It Really Happen verscheen op single maar deed niet veel. Wat het wel deed was de b-kant, So Many Nights, een nummer dat ter plekke in de studio was geschreven, de gitaarsolo had ik ingespeeld op een kapotte Spaanse gitaar met twee snaren die ergens in de opslag lag. Dit nummer werd opgepikt door Rene van de Veer van het programma Met Het Oog Op Morgen. Maandenlang als er een telefonisch interview was hoorde ik dit nummer op de achtergrond.

Een paar maanden later werd ik gebeld door Eric van Tijn, hij vertelde gecharmeerd te zijn van mijn stem en de snelheid waarmee ik kon inzingen. Hij had een nummer klaar liggen en wilde dat ik dat in zou gaan zingen. We hebben het opgenomen maar ik was helaas niet on top van mijn kunnen. Een van de collega's van New Image wilde perse mee en was een beetje flauw aan het doen in de trant van "een transfer" en "dat gaat geld opleveren". Ik ergerde me en heb ook daardoor niet gebracht wat ik normaliter wel had kunnen brengen.

Een andere groep nam het nummer ook op en scoorde daar een dikke nummer 1 hit in Engeland mee. Am I Losing You Forever door Mai-Tai.    Bijna raak zeg ik dan maar....

Als laatste, maar wel een mooi verhaal (voor mij)... toen de demo ingezongen was kwam Jochem Fluitsma binnen. Hij componeerde en produceerde bijna alles met Eric van Tijn. Er moest nog even een gitaarsolo worden ingespeeld dus er werd een Marshall JCM800 en een Gibson Les Paul uit de auto getrokken, even stemmen, microfoon ervoor en laat de band maar lopen. Die man speelde in 1 take een van de meest geweldige solo's die ik ooit heb gehoord. Vanaf 3.58 hoor je een stukje. De rest was zo mogelijk nog mooier maar kon niet worden gebruikt omdat het door de zang liep. Jochem ging door tot in de outro, jankend, scheurend, het raakte me diep. Wat een muzikant!

NEW IMAGE - DID IT REALLY HAPPEN

NEW IMAGE - SO MANY NIGHTS

VAN TIJN, FLUITSMA, ZUURVEEN - AM I LOSING YOU FOREVER