Nog niet zo heel lang geleden sprak ik met iemand over apparatuur van vroeger en nu, wat was destijds beter, wat is nu geweldig etc. Ik kwam met de uitspraak dat ik nog precies weet wat ik in welke band en dus in welke periode gebruikte. 

Lijkt me grappig daar een opsomming van te geven en mijzelf dus uit te dagen óf ik het inderdaad nog weet :-)

 

STEPPING STONE 1 (toen)

Ik begon met een heuse gitaar van Wehkamp, een soort stratocaster. Daarna speelde ik even op een Kinor en een Fender Stratocaster uit 1963 (toen nog betaalbaar). Toen ik vakantiewerk had gedaan kocht ik bij muziekhandel Reichenbach een Ibanez artist én een Ibanez Performer 300, dat was het echte werk.

Mijn versterkers, ik begon op een Carlsbro buizenamp, daarna kwam er een MusicMan HD65 en daarna een Marquis top van 100 watt met bijbehorende buik- en bottomkast.

Effecten gebruikte ik niet veel, heb wel eens gestoeid met een phaser maar mijn enige effect was een MXR distortion+

 

NEW IMAGE

Dit was vooral een synthesizer band en mijn rol was vooral die van zanger. Dus weinig te melden over gitaren en amps.

 

EVIDENCE

Hetzelfde verhaal, ik zong alleen en speelde geen instrument in deze band.

 

LOTUS

Toen ik in LOTUS begon speelde ik eerst een tijd op een Washburn Raven, daarna werd het een rode Fernandes Stratocaster met actieve pick-ups. Ik was behoorlijk gek op dat ding! Daarna speelde ik jarenlang op een zwarte USA Fender met witte pickguard.

Mijn versterkers waren eenvoudig want ik hoefde uitsluitend cleane geluiden te gebruiken. De eerste was de Fender Sidekick Reverb 35. Transistor bakkie met veel karakter. Daarna kocht ik een Fender Princeton Chorus Red Knob.

Effecten gebruikte ik niet. Er zat galm en chorus in de versterker. Ik hoefde niet overstuurd te soleren.

 

FACE TO FACE

Binnen deze band had ik meer een rol van (ook) sologitarist zijn. We speelden heel veel verschillend repertoire, soms clean, soms overstuurd en in een hoog tempo achter en aan elkaar. Ik speelde eerst op een Japanse Fender Stratocaster photo-finish. Leuke gitaar die ik best veel heb gebruikt. Daarna kocht ik een Paul Reed Smith en ik had ook een Yamaha APX 600. Deze laatste gebruikte ik voor 1 acoustisch nummer van Anouk dat onze zangeres toen zong. De PRS was mijn absolute werkpaard omdat ze zo allround was. In die tijd speelden we de nummers bijna naadloos na elkaar, er was geen tijd voor een wissel dus ik moest het met 1 gitaar doen. 

Mijn versterkers waren: eerst een rack met daarin Marshall JMP-01, een Lexicon reverb en een eindtrap. Ik gebruikte een Boss midi board om de presets te schakelen. Op een Zoom pedaaltje na voor delay verder geen effecten. Daarna werd het een Hughes&Kettner 100 watt buizencombo, een loodzwaar ding maar hij klonk geweldig met zijn 4 kanalen. Daarna, na lang sparen kocht ik een Groove Tubes Trio pre-amp. Deze zat ook in een rack samen met een Lexicon reverb en de Groove Tubes Dual 75 eindtrap. Als ik spijt heb iets te hebben verkocht dan is het deze combi wel.

 

SILK

Ik had mijn PRS nog dus die heb ik een tijd gebruikt. Maar omdat ik vintage gitaren wilde hebben heb ik haar verkocht en als werkpaard een Ibanez SZ520 aangeschaft. Daar heb ik met heel veel plezier die jaren op gespeeld. Mijn laatste gitaar die ik gebruikte bij SILK was een Blade stratocaster.

Mijn vintage gitaren: Gibson ES-330 uit 1959, Gibson Les Paul Black Beauty uit 1974, Fender Telecaster uit 1972, Fender Jeff Beck Stratocaster (niet vintage maar wel een waanzinnig mooi instrument).

Mijn versterkers bij SILK: de eerste was een Fender Hotrod Deluxe, geweldige versterker met een mooie reverb en hij pakte goed pedaaltjes Daarna werd het een Marshall JCM 900 combo. Die zat met 19" reverbs etc en een mengtafel voor mijn in-ear monitors in een grote flightcase. Loeizwaar maar klonk geweldig en zag er op de buhne sexy uit. Mijn laatste versterker was een Koch StudioTone.

Ik weet niet precies meer wat ik aan effecten gebruikte, een reverb van Lexicon, een Ibanez Tube Screamer, een delay en nog wat van dat spul.

 

STEPPING STONE 2 (nu)

Toen we in 2016 begonnen met het repeteren voor het eenmalige (dachten we) voorprogramma speelde ik over een Line6 gitaar, deze en een Les Paul model van een inferieur merk en dito kwaliteit waren de enige elektrische gitaren die ik nog had. Ik had immers 10 jaar niets gedaan en gebruikte met name de Line6 gitaar in mijn studiootje. 

Speciaal voor dat optreden kocht ik een DV Mark 15 top met een Ibanez 1x12 speakerkast. En een Paul Reed Smith SE Zach Meyers. Later heb ik ze weer verkocht, de PRS speelde toch niet echt lekker. De DV Mark amp had ik achteraf moeten houden.

Ik stapte over op Blackstar Amps, geweldig spul en op een gegeven moment had ik er 3. Twee Stratocasters en een Les Paul Junior completeerden het.

Ongeveer in dezelfde tijd werd ik ziek dus de band kon kon niet spelen. Voor mij wel een tijd van bezinning en heel heel inspiratie voor het album Long Lost Friends. 

Ik speelde ten tijde van de opnames op een Kemper Profiler, een perfecte amp voor in de studio en ik heb het hele album ermee volgespeeld. Live toch iets minder handig vond ik vandaar dat ik nu weer ben overgestapt op ouderwetse buizen. Mijn gitaren in die periode: Een witte Charvel San Dimas (nog steeds mijn favouriete werkpaard) een Epiphone ES 330 en een custom built Stratocaster.

Momenteel speel ik op de custom built Stratocaster, een custom build Jazzmaster, een geweldige Les Paul van het merk Vintage, mijn ouwe getrouwe Charvel San Dimas, een electro-acoustische van het merk Countryman (prima gitaar) en een Baby Taylor en als laatste een mandoline. 

Mijn amp is een Fender BluesBreaker 35 en daar ben ik erg blij mee. Effecten zijn voornamelijk van Carl Martin etc.